کد مطلب:150233 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:192
تن دادن به وضع موجود
آنچه را ناصحان امام می دیدند و بر آن نام شكست و كشته شدن می نهادند، چیزی نبود كه حسین علیه السلام با آن تیزبینی خود نبیند، بلكه آنچه حسین علیه السلام می دید و می خواست توجه دیده ها را به آن جلب كند، فرهنگ رهایی بود. تمام تلاش فرهنگ اموی همین است كه به مردم بقبولاند، كار سخت تر از آن است كه نتیجه بگیرید پس دست از پا خطا نكنید. بدین سان فرهنگ اموی در امنیت خود پایدار می ماند. و تمام كربلا آن است كه حكمت حسینی سختی نمی شناسد و در هر شرایطی راه رهایی باز است. و آنهائی كه زانوی یأس را بغل كرده اند، كربلا و حسین علیه السلام را نمی شناسند و به امامی غیر از حسین علیه السلام اقتدا كرده اند.
آن هایی كه این روزها از آرمانهای بلند دینی دست برداشته اند، به خود و به حسین علیه السلام پشت كرده اند. امروز نیز جهان نیهیلیسم و پوچ گرای غرب همین تلاش را دارد كه به ذهن ها بفهماند دست از آرمانها بردارید و به وضع موجود تن در دهید و خود را با زمانه تطبیق كنید. یعنی این ها حقانیت زمان موجود را تبلیغ می كنند: چرا كه وقتی به وضع موجود تن دهند، تنها ناله ای از اعتراض بلند می كنند و دیگر هیچ. لذا عملا توانایی ماندن را برای وضع ظالمانه اموی تایید كرده اند، و یك نوع حق ماندن برای آن فرهنگ قائل شده اند.
در فرهنگ اموی رضاخانی، یك عقیده بود كه دائم تبلیغ می شد و آن اینكه اگر جانتان را می خواهید دم نزنید. ولی شیعه ای كه حسین علیه السلام داشت در آن سایه شوم به رهائی فكر می كرد و نه به تسلیم. و اگر در شبیخون فرهنگی بخواهند باورها را به آن جا بكشانند كه دیگر فرهنگ غارتگران سرمایه های معنوی بشری، همه جا را گرفته و تسلیم شدن آبرومندانه ترین كار است، ما را از حسین علیه السلام جدا كرده اند. و این ها شیطانند كه آواز یأس می خوانند تا ما را تسلیم
پلشتی و ماده گرایی كنند و از درخشندگی مولایمان حسین علیه السلام محروممان سازند. پایبندی به ارزش ها و طریق حسین علیه السلام است و وسیله نجات ما در تمام تاریخ بشر و در هر اجتماعی كه باشد.
هیچ وقت هیچ چیز عوض نمی شود در حدی كه ما مجبور شویم، به اسلام پشت كنیم.
هیچ وقت هیچ چیز عوض نمی شود در حدی كه ما مجبور شویم از حسین علیه السلام جدا شویم.
هیچ وقت هیچ چیز عوض نمی شود در حدی كه ما مجبور شویم از انقلاب و امام عزیز و ولایت فقیه كه ادامه راه امامان است جدا شویم.
هیچ وقت هیچ چیز عوض نمی شود در حدی كه ما مجبور شویم از ارزشهای الهی انقلاب جدا شویم.
وگرنه به خودمان پشت كرده ایم و در زیر لگد هوس و روزمرگی له می شویم. «زمانه عوض شده است» یعنی چه؟ «خواست مردم تغییر كرده است» یعنی چه؟ حق همیشه حق است و حسین علیه السلام حیات همیشه بشریت است، و تغییرپذیر نیست و محال است خواست بنیادین مردم، یعنی اصیل ترین و عمیق ترین خواسته مردم، دینداری و محبت به حسین علیه السلام نباشد. اتفاقا اسلام و كربلا پاسخگوی عمیق ترین خواسته مردم است.
در انقلاب اسلامی هم عده ای غرب زده به دوران رسیده با امید واهی می خواهند در تغییر فرهنگ ایران اسلامی همان كاری را بكنند كه رضاخان با تمام قدرت و امید شروع كرد. ای كاش اینها می دانستند كه شیعه به رهایی فكر می كند نه به تسلیم. شیعه همیشه به حق فكر می كند، نه به تسلیم شدن به وضع موجود. بنابراین دلبستگان به فرهنگ اموی باید بدانند كه نتیجه نمی گیرند و در این حالت است كه آیه «ان كید الشیطان كان ضعیفا» (آیه 76 سوره نساء) معنی
خود را می نمایاند.
آن هایی كه این روزها از آرمانهای بلند دینی دست برداشته اند، به خود و به حسین علیه السلام پشت كرده اند. امروز نیز جهان نیهیلیسم و پوچ گرای غرب همین تلاش را دارد كه به ذهن ها بفهماند دست از آرمانها بردارید و به وضع موجود تن در دهید و خود را با زمانه تطبیق كنید. یعنی این ها حقانیت زمان موجود را تبلیغ می كنند: چرا كه وقتی به وضع موجود تن دهند، تنها ناله ای از اعتراض بلند می كنند و دیگر هیچ. لذا عملا توانایی ماندن را برای وضع ظالمانه اموی تایید كرده اند، و یك نوع حق ماندن برای آن فرهنگ قائل شده اند.
در فرهنگ اموی رضاخانی، یك عقیده بود كه دائم تبلیغ می شد و آن اینكه اگر جانتان را می خواهید دم نزنید. ولی شیعه ای كه حسین علیه السلام داشت در آن سایه شوم به رهائی فكر می كرد و نه به تسلیم. و اگر در شبیخون فرهنگی بخواهند باورها را به آن جا بكشانند كه دیگر فرهنگ غارتگران سرمایه های معنوی بشری، همه جا را گرفته و تسلیم شدن آبرومندانه ترین كار است، ما را از حسین علیه السلام جدا كرده اند. و این ها شیطانند كه آواز یأس می خوانند تا ما را تسلیم
پلشتی و ماده گرایی كنند و از درخشندگی مولایمان حسین علیه السلام محروممان سازند. پایبندی به ارزش ها و طریق حسین علیه السلام است و وسیله نجات ما در تمام تاریخ بشر و در هر اجتماعی كه باشد.
هیچ وقت هیچ چیز عوض نمی شود در حدی كه ما مجبور شویم، به اسلام پشت كنیم.
هیچ وقت هیچ چیز عوض نمی شود در حدی كه ما مجبور شویم از حسین علیه السلام جدا شویم.
هیچ وقت هیچ چیز عوض نمی شود در حدی كه ما مجبور شویم از انقلاب و امام عزیز و ولایت فقیه كه ادامه راه امامان است جدا شویم.
هیچ وقت هیچ چیز عوض نمی شود در حدی كه ما مجبور شویم از ارزشهای الهی انقلاب جدا شویم.
وگرنه به خودمان پشت كرده ایم و در زیر لگد هوس و روزمرگی له می شویم. «زمانه عوض شده است» یعنی چه؟ «خواست مردم تغییر كرده است» یعنی چه؟ حق همیشه حق است و حسین علیه السلام حیات همیشه بشریت است، و تغییرپذیر نیست و محال است خواست بنیادین مردم، یعنی اصیل ترین و عمیق ترین خواسته مردم، دینداری و محبت به حسین علیه السلام نباشد. اتفاقا اسلام و كربلا پاسخگوی عمیق ترین خواسته مردم است.
در انقلاب اسلامی هم عده ای غرب زده به دوران رسیده با امید واهی می خواهند در تغییر فرهنگ ایران اسلامی همان كاری را بكنند كه رضاخان با تمام قدرت و امید شروع كرد. ای كاش اینها می دانستند كه شیعه به رهایی فكر می كند نه به تسلیم. شیعه همیشه به حق فكر می كند، نه به تسلیم شدن به وضع موجود. بنابراین دلبستگان به فرهنگ اموی باید بدانند كه نتیجه نمی گیرند و در این حالت است كه آیه «ان كید الشیطان كان ضعیفا» (آیه 76 سوره نساء) معنی
خود را می نمایاند.